De Maya-wereld van Mérida.

4 november 2023.

Vanmorgen, op weg naar ontbijt doorheen de tuin, worden we begroet door een koppeltje lawaaierige bijeneters, waarschijnlijk de Bootsnaveltiran, maar het zou ook de Grote Kiskadee kunnen zijn. 😀

Gran Museo del Mundo Maya.

Om alles te weten te komen over de Maya‘s, hun leefwereld, gewoontes en gebruiken, religie, astronomie en wereldbeeld moeten we naar het Gran Museo del Mundo Maya in Mérida. Ligt in de buitenwijken, ten noorden van de stad.

Wat een wereldklasse-museum! Gratis grote parking onder een plateau, met deels daarop een modern, cirkelvormig gebouw. Extreem vriendelijk en behulpzaam personeel. Uitleg in drie talen: Maya, Spaans en Engels. Soms interactief (Maya-cijfers en getallen leren!), soms audio-visueel en natuurlijk ook tentoon gestelde kunstvoorwerpen. Miniatuur klei-figuurtjes beelden het Maya-leven uit. Dit museum is een absolute aanrader: je bent hier gemakkelijk twee uur of meer kwijt.

Mérida.

Het Mexicaanse Mérida is vele malen grote dan haar Spaanse naamgenoot: bijna een miljoen inwoners. Dat merken we als we van het Maya-museum naar het historisch centrum rijden: druk, file … maar er wordt wel correct gereden, helemaal niet agressief. Politie-controle door drie zwaar bewapende agenten met kogelvrije vesten maar ze wuiven ons nonchalant door. Parkeren? Op een “Estacionamiente”, in Merida meestal een privé-parking aangeduid door een grote E, dat wil zeggen: binnenplein, met veel meer auto’s dan er plaatsen zijn. Je geeft je sleutel dan ook af omdat er dubbel of driedubbel wordt geparkeerd. Wij hebben geluk, op de estacionamiente naast de kathedraal vinden we nog een plaatsje vrij (=sleutel niet afgeven).

Druk, druk, druk is het op en langs de Plaza Grande voor de kathedraal: veel bezoekers, buitenlanders zowel als Mexicanen. En veel duiven die de Mexicanen lustig voederen! Langs de ene kant boorden kraampjes met prullaria de Plaza af. Langs de andere kant ligt het Palacio del Gobierno, paleis van de gouverneur van Yucatán (Mérida is de hoofdstad van de staat). De binnen-patio is te bezoeken. Daarna even de Paseo de Montejo in om de “koloniale” architectuur te bekijken.

Een Maya(?) beveelt ons restaurant Coyote Maya aan. Hij heeft van België gehoord: Stella Artois, cerveza Belgica … muy bien. Hij wijst ons ook op een blauw gebouw: een Maya ambachten-markt waar ze sisal-hoeden verkopen. Sisal is een vezel van agaves, vergelijkbaar met hennequén. Kijkje nemen: een verkoper past ons twee hoeden aan, ambachtswerk met een natuurlijk product! De sisal-vezel zou bovendien muggen weg houden. Maar de prijs … omgerekend 100 € per hoed, die weliswaar snel daalt tot 55 €, maar dan nog … sombrero: niet aan ons besteed.

Late lunch in Coyote Maya (gisteren zagen we een kleine coyote de weg oversteken): pasta voor mij (zonder pikante habanero saus), salade met vuistgrote champignons voor Betty.

Dan terug naar “huis” (=Galopina). Onderweg nog even een foto nemen van een “Casera de Policía”, een verlaten en vervallen politiehok zoals je er bij het binnen rijden van elk dorp één ziet … altijd verlaten … altijd vervallen.