Dalasi.

30 december 2024.

We checken uit bij Riverside Lodge in Bansang. Ossy heeft onze rekening klaar gemaakt en … we kunnen cash in euro betalen, zoals voorzien, alleen … eten en drank te betalen in dalasi. We schrapen al onze dalasi-flappen samen en houden achteraf nog 2.000 dalasi over, een goeie 25 €! Genoeg om onderweg wat diesel bij te tanken.

Een overgangsdag: een rit van 300 km, 5 uur rijden, terug naar de kust met geen echte mogelijkheid om ergens rustig te stoppen, de benen te strekken of iets te eten. Uiteraard vele politie en militaire controles; het stopteken is belangrijk maar het verschil tussen beide is niet altijd duidelijk. Door de nabijheid van de Senegalese grens zijn er ook “immigration” controles maar die kan je gewoon negeren.

Na ruim 4 uur passeren we Brikama met de gewoonlijke drukte en verkeersopstopping. Alhoewel, vergeleken met de rust in het oosten van Gambia voelt dit opnieuw als een andere wereld. Net zo als we Kololi Beach Resort bereiken: de straten zijn ongelooflijk druk, lawaaierig en stoffig terwijl het hotel netheid, groen, comfort, chic uitstraalt: drie zwembaden, strandbar en dies meer. Dit is waar de Europese zonnekloppers de winter ontvluchten.

Iemand van Kololi stelt zich voor als onze contactpersoon voor elk praktisch probleem: Omar, de zoveelste Omar al in Gambia! Bij de Mandinka krijgt de eerstgeboren zoon altijd de naam Lamin, het eerstgeboren meisje Fulah of Mariama. Maar Omar is hier dus blijkbaar ook erg in trek.

Ons ruime appartement voor 5 heeft een redelijk uitgeruste keuken, dus: self-catering! David, Betty en ikzelf rijden met de auto naar een supermarkt, een kleine kilometer verderop (Evelien en Lou vind je aan één van de zwembaden). Door het verkeersinfarct hier, duurt dat ruim een kwartuur. In de supermarkt kan je alleen cash betalen. Geen nood, er is een bankautomaat net ernaast: al zeven dagen buiten gebruik volgens een groenten verkoper. Geen nood: aan de overkant van de weg is er nog een ATM (bankautomaat): ook leeg of buiten gebruik! Frustrerend: we kunnen niets kopen door gebrek aan cash. Ik wandel terug naar het hotel continu zoekend naar nog ATM’s. David en Betty rijden met auto terug. Uiteindelijk bijna ten einde raad een werkende automaat met geld gevonden, waar ik 8.000 dalasi uit haal.

Niemand heeft nog energie om opnieuw naar de supermarkt te rijden. Maar bijna rechtover Kololi Beach is een mini-market. We vinden er Indische spirelli, tomatensaus van Colruyt en bouillon-blokjes van Jumbo. Jaja, de Benelux grootgrutters zijn actief in Gambia. Nog wat Goldfinch-biertjes en soft-drinks inslaan en we kunnen overleven.

Snel – want ‘t is al laat; na zessen; over een half uur is het donker – nog even het strand en de hotel-omgeving verkennen; snel het grote zwembad in; dan kunnen we “dineren”.