Malaga “light”.

Zaterdag 5 augusts 2023.

Bij het krieken van de dag … nee, ‘t is 3u30, de dag “kriekt” nog niet – rijden we (Betty en ik, dochter Evelien en kleindochter Lou) naar “Brussels AirPort”, “loaded with cash”! José, de eigenaar van ons eerste vakantiehuis in Villanueva de la Concepción, wil absoluut “en effectivo” – cash – betaald worden. De Spaanse overheid zal niet veel verdienen aan ons eerste verblijf …Ondanks de grote vakantiedrukte op Zaventem, om 4 uur ‘s ochtends (!), verloopt alles relatief vlot. Op voorwaarde dat je zelf hebt ingecheckt en dan ook nog eens zelf je bagage “ge-drop-offt” hebt, compleet met printen en plakken van bagage-labels. Maar toch: om 11 uur rijden we met huurauto de aparcamiento San Juan de la Cruz in het centrum van Malaga binnen. We kunnen pas om 16 uur in ons vakantiehuis, wat op een goed half uur rijden van Malaga ligt. Een viertal uren te vullen dus met een blitz-bezoek aan Malaga.

Malaga “light”.

We stappen naar het stadscentrum, eerst langs rustige straten en grote woonblokken dan de droogstaande Guadalmedina over om bij de Mercado Central de Altaranza – overdekte markt met Arabisch uitziende toegangspoort – uit te komen. ‘t Is er druk, hectisch zelfs. Opvallend: een groot glasraam in één van de façades. Na een paar grote, vers geperste fruitsappen en een milkshake wandelen we verder langs de autovrije binnenstad naar de kathedraal, officieel de Catedral de la Incarnación de Málaga. Imposant gebouw, dreigend zelfs, lijkt bijna op een versterkte burcht. De file aan de ingang is 30 meter lang: doen we dus niet! Wel in de tuintjes met water-partijtjes achter de kathedraal “stoeien”.

30° C wijst de thermometer aan. Lou verhit … Toch stappen we nog door het park tot aan de haven. Dan houden we het voor bekeken. Malaga heeft ons niet echt bekoord: te druk? Te warm? Was ons bezoek “te light”? Te veel bedelaars en daklozen? Laat dit geenszins een reisadvies voor Malaga zijn: misschien, beter gepland en vroeger ‘s morgens is het best de moeite waard. Maar wij plannen geen verdere Malaga-city-trip tijdens deze vakantie .

Villanueva de la concepción.

Drie uur: het uur van de siësta. We zijn een uur te vroeg op onze afspraak met José en dolen wat rond in de verlaten, witte straatjes van Villanueva. De grijze rotsen van natuurpark en bergketen El Torcal zinderen in de hitte. Villanueva noemt zichzelf “La villa del Torcal”, de stad van de Torcal. Daar is een restaurant / bar, open op dit moment, een oase! ‘t Heet dan ook “Oasis”. De Cruzcampo-biertjes smaken op het terras in de schaduw.  “Of we de Torcal al gezien hebben”, vraagt de baas. “Nee, nog niet”, waarop hij ons meetroont binnen om posters van Torcal te zien. “En of we wat willen eten?” “Nee … euh, ja” als we de keuze aan koude hapjes zien. Plots is het vakantiegevoel – of is het Spanje- of Andalusië-gevoel – daar. Biertjes, zon, terras, bordjes met langoustines, mosselen, een soort ceviche met groenten, vissalade … en kijken hoe het leven na de siësta weer op gang komt. José moet ondertussen op ons wachten …De panorama’s vanuit ons vakantiehuis in Villanueva de la Concepción versterken alleen maar ons vakantiegevoel. José en zijn mamá vertellen inmiddels hoe het huis in elkaar zit: water is drinkbaar, er is airco, zwembad – daar zit blote Lou al in, tuin met granaatappelen, kweeperen, vijgen, kippen.  De stijl is “rustiek” = niet onze stijl en er zijn wat veel miertjes maar voor de rest: top! Een fles Rioja wacht op ons. José vertelt dat er vanavond een flamenco-feest in het dorp is: begint om 22 uur. Helaas, de dag is al te lang en te zwaar: eerst inkopen doen in de lokale, kleine supermercado en vanavond kip met groene asperges eten. Want zoals ze in Spanje zeggen:

Barriga llena, corazón contento.

Vrij vertaald: buikje vol, hartje blij. Als nagerecht worden we getrakteerd op een geitenherder met zijn twee honden die bij valavond uit de bergen afdalen en hun stal opzoeken.