Getrokken messen in Porto Vecchio.

29 oktober 2026.

Geniet van het moment! Vanaf zonsopgang (6.50 u.) tot iets na 10 uur krijgt de zon de kans om volop te schijnen. Ontbijt buiten – zoals altijd – dan het zwembad in. Maar daarmee schrijf je geen blogpost vol. Op dus naar Porto Vecchio.

Opnieuw een stad op een rots gebouwd, maar … de verwachtingen onmiddellijk temperen: dit is niet zo spectaculair als Bonifacio. We parkeren aan de jachthaven. Een eind verder in de baai ligt de zeehaven met aanlegsteiger voor de veerboten naar Marseille, Nice, Toulon en Napels en Civitavecchia in Italië en naar Sardinië. Citadel en oude stad domineren het zicht. We wandelen naar boven …

Leuk stadje, kleine straatjes, hoge huizen met drogende was op een paar verdiepingen, maar … mist een beetje authenticiteit; te “glad”, te toeristisch; bijna te netjes. Elk tweede huis lijkt wel een bar, winkeltje of restaurant te zijn. Gelukkig zijn we hier niet in het topseizoen.

Vanop de citadel – toegangsprijs 2 € – krijg je een mooi panorama over de haven – een van de havendammen wordt vernieuwd – en over de stad. In het zuiden liggen de zogenaamde zoute moerassen, “marais salants”. De zoutwinning is hier in 2000 gestopt, maar de verschillende zoutbekkens zijn nog goed zichtbaar. Porto Vecchio was vroeger de zoutstad van Corsica. Het zout zou van excellente kwaliteit geweest zijn, of is dat Corsicaans chauvinisme? Aan de haven liggen de gerenoveerde gebouwen van de oude kurk verwerkingsfabriek, nu standplaats van een theatergezelschap.

Het eigenaardigste in de stad zijn echter de messenwinkels. Je koopt hier messen in alle groottes en voor verschillende doeleinden: herdersmessen, antieke messen, traditionele Corsicaanse messen, zelfs messen speciaal voor de beruchte vendetta, de Corsicaanse bloedwraak. Het heft van zo een mes kan van been zijn, of van mammoet-ivoor of van zeldzaam hardhout. Het lemmet van inox, carbon of damast-staal. Alles om volgens je eigen budget en sociale status te steken, snijden, villen of … te doden. O ja, de meester messenmaker slijpt ook jouw mes weer als het bot is geworden door het intensieve gebruik. Geen wonder dat Corsica het grootste aantal jaarlijkse moorden per 100.000 inwoners van Europa kent.¹

Pizzeria’s zijn er hier ook veel. We lunchen in die rechtover de “Mairie”, het stadhuis. Voor mij een “pizza Corsica” met geitenkaas en schijfjes figatelli, een zwarte, pikante bloedworst van voornamelijk varkenslever. Zo laat op het jaar worden we nog lastig gevallen door wespen …, maar mijn pizza lusten ze blijkbaar niet.

Pinarello.

Op de terugweg rijden we langs Pinarello, een badstadje met halve-maan-strand met wit zand en een sparrenbos op de achtergrond. Achter het bos een pittoresk meertje en in het bos een kunstwerk van bamboe. In deze periode van het jaar liggen er bitter weinig mensen op het strand maar in de zomer … Aan de nu lege parkings te zien, moet het er dan erg druk zijn.

Pinarello heeft een Genuese toren, een van de weinige vierkante Genuese torens. Die toren staat op een eilandje, net voor de kust, te voet te bereiken bij eb, ten minste als je door anderhalve meter zeewater wil waden. Vanaf het strand lijkt het echter of eilandje en vasteland een geheel vormen.

We zijn geen “strandmensen”. Het zwembad van ons vakantiehuis en een “apéro” roepen ons. Vanavond eten we Pieters pokébowl.

1. Vandaag, 4 december 2025, vertelt me iemand die jaren in Porto Vecchio heeft gewoond, dat de messenwinkels er vooral (of alleen?) maar zijn voor de toeristen! ↩︎