25/08/2020
Laatste dag aan de Moezel. We fietsen naar Kröv.
Hoe meer en hoe langer je hier fietst, hoe meer je op de elektrische voorbijstekers of de fietsende tegenliggers gaat letten. Er zijn er heel wat die hun geliefde huisdier – altijd een hond – meenemen: in een mandje vooraan of achteraan of zelfs – bij een groter en zwaarder exemplaar – in een karretje achter hun fiets. Wat een emancipatie is dit voor de honden! Mijn overgrootvader leverde steenkool aan huis met een hondenkar; de hond als lastdier!
Maar we zijn dus op weg naar Kröv, een zevental kilometer van Traben-Trarbach. Een typisch wijndorp met vakwerkhuizen, oude wijnpersen als straatdecoratie en veel “Strauß Wirtschaften”. Een Strauße of Strauß Wirtschaft is een soort wijnbar die alleen maar in een bepaalde periode van het jaar – meestal ‘s zomers – open is. Kröv lijkt ons trouwens georiënteerd op avondlijk eten en vertier. De meeste bars, restaurants en Strauße openen pas vanaf 17:00 uur.
Overigens is Kröv ook bekend omwille van zijn lokale wijn, de “Kröver Nacktarsch”. Het is verleidelijk om te denken dat dit te maken heeft met nectar maar de uitleg is minder poëtisch: “nack” zou van het Oudduitse “nuck” afstammen, een rotsachtige hoogte, terwijl “Arsch” haag betekent. Een rots begroeid met hagen, maar de hagen hebben al lang plaats gemaakt voor wijnranken. Het label van de “Kröver Nacktarsch” toont een zittende man die een jongen een pak slaag op zijn blote billen verkoopt. Hier is een hele legende rond geweven die er op neer komt dat de knaap aan de wijn van de boer had gezeten.
Even door de hoofdstraat wandelen, pittoreske huizen fotograferen, kerk met barok interieur bezoeken, uitrusten op het kerkhof (tijdelijk!), koffietje slurpen op terrasje en terug naar Traben-Trarbach. Naast de speeltuin van Traben is er een petanque-baan met een plek voor “Fanny’s kiss”: een vrouwelijk achterwerk dat half boven de grond uit steekt. Wie bij petanque grotesk verliest met 13-0 moet de billen van Fanny kussen! De legende daar achter moet je aan de Fransen niet uitleggen, maar wel aan de Duitsers en aan … wij, Belgen.
Eind van de namiddag, ons traditionele aperitiefje drinken in Traben.
Hebben we uiteindelijk niet gezien in Traben-Trarbach:
- het Buddha-museum in een opmerkelijk Jungendstil-gebouw;
- de “onderwereld”: eind 19de eeuw was Traben-Trarbach na Bordeaux de belangrijkste wijnstad ter wereld – er werden driftig wijnkelders gegraven onder straten en huizen – dat netwerk kan je nu nog bezoeken … in niet-Corona tijden: voorlopig is bezoek beperkt tot 14 personen op slechts een paar dagen per week; we moeten het dus stellen met foto’s er van.
Morgen terug naar huis. Ik slaag er niet in de Corona “passenger locator form” in te vullen. Het systeem vraagt voortdurend één of andere, mij onbekende, “Confirmation code”. Dan maar zonder ingevuld document terugkeren …
Blue Crane reisverhalen. 