Yucatán – epiloog.

11 november 2023.

Kapok Bacalar.

Wakker worden met de geluiden van de jungle … vooral van vallende druppels op bladeren. Want het regent nog altijd in Kapok Bacalar, zachtjes. Tot zover het karikatuur-beeld van Mexico met woestijn, cactus en sombrero.

We beginnen de dag met een lekker en langdurig vegan-ontbijt en … onverwacht bezoek: op een paar meter van onze tafel wandelt een schichtige vos voorbij!

Het blijft maar stortregenen. Eens het iets of wat ophoudt, trekken we de wandelschoenen aan: een paar kilometer langs de jungle-weg en terug. ‘t Is warm, vochtig, zwoel. Hier en daar zijn nog terreinen in het woud afgemaakt, sommige niet bebouwd, andere met een afgebroken poging tot nieuwbouw: van investeerders die hopen op een toerisme-boom? Bij het terugkeren worden we overvallen door een nieuwe tropische stortbui. Ondanks onze regenjassen zijn we op tien minuten tijd doornat. Alles is nat, ook in onze “hut” is alles vochtig. Het regenwoud heeft zijn nadelen … of voordelen want we hebben verplichte rust, zo maar eventjes tot 16:00 uur. Tot zolang regent het onafgebroken.

Zodra het ophoudt, zitten we nog lange tijd aan de lagune, op de steiger van Kapok Bacalar … te mijmeren … en een eenzame kajakker met hond observeren. De lagune lijkt deze keer meer op negen tinten grijs dan blauw. ☹️

Laatste avondmaal in Kapok Bacalar en Mexico bij esoterische muziek en met wierookdampen. “May nature guide us home” is de slogan van Kapok Bacalar. Dat hopen we dan maar voor morgen. Al bij al was dit een dag in mineur.

12 november 2023.

Tulum.

De zon is terug! Ze begeleidt ons op onze 300 km rit naar het noordoosten: de luchthaven van Cancún. We schieten heel goed op – ‘t is zondag, veel minder vrachtwagens op de weg – en we besluiten te stoppen in Tulum waar de enige Maya-ruïnes zijn die aan de zee liggen. Maar Tulum is druk, heel druk: geen mogelijkheid om aan de zee te geraken. Ver voor de archeologische site schuiven auto’s al aan. Ah ja, ‘t is zondag = gratis voor Mexicanen. Wij rijden verder …. een eindje verder, tot restaurant Oscar & Lalo waar we rustig frappé’s kunnen drinken en platanos frios eten.

Playa del Carmen.

Een goede 50 km verder ligt Playa del Carmen, pal in de Maya Riviera. Dat merken we kilometers op voorhand. We rijden langs de zee maar die is alleen op de kaart te zien. De kust is ingenomen door luxe-hotels – of althans hotels met grandioze, zelfs bombastische ingang – gecontroleerd door veiligheidspersoneel. Hun domeinen zijn aan het zicht onttrokken door bomen en struiken achter kilometerslange hekken met scheermesjes-draad er bovenop. Playa del Carmen: hier kunnen we onze auto kwijt op een publieke parking, dicht bij het strand en wat rond kuieren. Het verschil met het Mexico van de laatste twee weken kan niet groter zijn: massa’s toeristen, evenveel zonnekloppers aan de zee, grote strand- en andere bars, loeiharde muziek, restaurants waarvan de kelners smeken om klanten, sjieke winkels, goedkope outlet-stores, kunstgalerijtjes, een Frieda Kalho museum, prullaria-winkels. Ver weg het tropische regenwoud, de koloniale stadjes, kleine dorpjes, vissershaventjes, Maya-ruïnes. Niet ons ding, maar blij dat we ‘t gezien hebben.

En zo is deze blogpost tevens de epiloog van onze Yucatán, Mexico reis. Tijd om uit de overvloedige indrukken een paar toeristische onwaarheden over Mexico, of althans wat betreft Yucatán, te distilleren.

Mythes.

1) Mexico is gevaarlijk!? Nooit een gevaarlijke situatie mee gemaakt in Yucatán, nooit onveilig, laat staan bedreigd gevoeld.

2) De politie is corrupt!? Niets van gemerkt, integendeel: in onze weinige contacten met de politie waren zij zeer correct en vriendelijk.

3) Je moet voortdurend opletten om niet opgelicht te worden!? Ook niets van gemerkt: pompbediendes wijzen je op de nulstand bij het begin van het tanken. Bankbiljetten van verschillende denominaties hebben een andere kleur zodat gemakkelijk bedrog niet mogelijk is.

4) Water is niet drinkbaar en je krijgt gegarandeerd diarree in Mexico!?. Zoals reeds uitgelegd in de blogpost over Calakmul krijg je overal gratis drinkwater in alle hotels en restaurants.

5) In Mexico kan je bijna niet met kaart betalen!? Alle door ons geboekte hotels nemen creditcard aan. Vele tankstations en restaurants aanvaarden kaart-betaling.

6) Het verkeer is chaotisch en gevaarlijk!? Nee, Mexicanen rijden niet gevaarlijker of roekelozer dan Belgen. Wel rijden er veel wrakken rond en inderdaad: je moet constant uitkijken voor al of niet aangeduide topes en op sommige wegen voor potholes.

7) Mexicaanse eten is heel pikant!? Bij elke maaltijd krijg je de “chiles” en salsa de habanero apart geserveerd. Aan jou de beslissing om er veel of weinig of niet van te gebruiken.

8) Mexicanen lopen nooit in korte broek!? Toch wel, vooral dan de jongere generaties.

Conclusie: geloof niet te veel van wat reisgidsen (en -blogs? 🤣) vertellen. Neem de internet-reistips met een flinke korrel zout. Gaan we zeker ook doen bij onze volgende reis!